Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

a taint

  • 1 aspergō (ads-)

        aspergō (ads-) ersī, ersus, ere    [ad + spargo], to scatter, strew upon, sprinkle, spatter over: guttam bulbo: pecori virus, V. — To sprinkle with, besprinkle, bespatter, bedew: aram sanguine: sanguine mensas, O.—Fig., to throw upon in addition, fasten on besides, affix: viro labeculam: generi orationis sales: Aebutio sextulam, gives as a sprinkling (of an inheritance). — To defile, spot, taint, asperse, stain: vitae splendorem maculis: patrem suspicione, L.: aspergi infamiā, N.

    Latin-English dictionary > aspergō (ads-)

  • 2 (contāgium

        (contāgium ī), n    [com-+TAG-], infection, contagion, taint (only plur, nom. and acc; poet.): mala vicini pecoris, V.: Nulla nocent pecori, H.: terrae contagia fugit, O.: per incautum serpant volgus, V.—Fig.: lucri, H.

    Latin-English dictionary > (contāgium

  • 3 contāminō

        contāminō āvī, ātus, āre    [contamen, collat. form of contagio], to bring into contact, mingle, blend, unite: Graecas (fabulas), T.—To corrupt, defile: spiritum.—Fig., to corrupt, defile, pollute, stain, spoil, taint: gaudium aegritudine, T.: se vitiis: sanguinem suum lege (Canuleiā), L.: veritatem mendacio: sese maleficio: se praedā, L.: contaminati facinore, Cs.: tot parricidiis: iudicia.
    * * *
    contaminare, contaminavi, contaminatus V TRANS
    corrupt, defile (w/filth/intercourse), stain, befoul spoil; ruin, dishonor; debase w/mixture of inferior material; contaminate, infect; pollute (morally)

    Latin-English dictionary > contāminō

  • 4 contingō

        contingō tigī, tāctus, ere    [com-+tango], to touch, reach, take hold of, seize: divae vittas, V.: taurum, O.: dextras consulum (in greeting), L.: cibum rostris: funem manu, V.: terram osculo, L.: me igni, scorch, V.: (nummos) velut sacrum, to meddle with, H.: ut neque inter se contingant trabes, Cs.: ut contingant (milites) inter se, stand close together, Cs.: granum, i. e. taste, H.: aquas, O.— To touch, adjoin, border on, reach, extend to: ripas, Cs.: turri contingente vallum, Cs.: agrum, L.: ripae fluminis, Cs.—To reach, attain, come to, arrive at, meet with, strike: metam cursu, H.: Ephyren pennis, O.: Italiam, V.: auras, to come into the air, O.: avem ferro, to hit, V.: aurīs fando, with acc. and inf., O. — Fig., to touch, seize upon, affect: quos publica contingebat cura, L.: contacti artūs, seized (by disease), V.: quam me libido Contigit! I felt, O. — To be connected with, be related to, touch, concern: tam foede interemptos amicitiā, L.: sanguine caelum, Iu.: deos propius, have more ready access to, H.: haec consultatio Romanos nihil contingit, concerns not, L.—To pollute, stain, defile, infest, taint, corrupt (mostly P. perf.): (Gallos) contactos eo scelere, L.: contacta civitas rabie iuvenum, L.: (equi) nullo mortali opere contacti, Ta.: labellis Pocula, Iu. — To attain, reach, arrive at: naturam sui similem.—To happen, befall, fall out, come, take place, turn out, come to pass, occur: tot propter me gaudia illi contigisse laetor, T.: si hoc contigit nemini: quam rem paucis contigisse docebat, Cs.: quod ei merito contigit: cui Omnia contigerant, O.: Quod satis est cui contigit, H.: speciosae (opes) contigerant, he had a respectable fortune, Ta.: ubi quid melius contingit, H.: celeriter antecellere omnibus contigit: Non cuivis homini contingit adire Corinthum, has the luck, H.: Iovis esse nepoti Contigit haud uni, O.: utinam Caesari contigisset, ut esset, etc.

    Latin-English dictionary > contingō

  • 5 imbuō (inb-)

        imbuō (inb-) uī, ūtus, ere    [see PO-], to wet, moisten, soak, steep, saturate: palmulas in aequore, Ct.: imbuti sanguine gladii: sanguis imbuit arma, V.: imbuta sanguine vestis, O.: munus tabo imbutum, H.: oscula, quae Venus Quintā parte sui nectaris imbuit, H.: aram imbuet agnus, V.— Fig., to fill, steep, stain, taint, infect, imbue, imbrue: gladium scelere.—P. perf. with abl, tainted, touched, affected, tinged: nullo scelere imbutus: religione: Romanis delenimentis, L.: hac ille crudelitate.—To instruct superficially, color, tinge, inure, initiate, imbue: studiis se: dialecticis ne imbutus quidem: servilibus vitiis, L.: nos ita a maioribus imbuti sumus, ut, etc.: parentum praeceptis imbuti: (verna) Litterulis Graecis imbutus, H.: socios ad officia, Ta.: Imbuis exemplum palmae, i. e. you are the first to win, Pr.: opus tuum, begin, O.: Illa (navis) rudem cursu prima imbuit Amphitriten, i. e. first traversed the sea, Ct.

    Latin-English dictionary > imbuō (inb-)

  • 6 līvor

        līvor ōris, m    [LIV-], a bluish color, black and blue spot, bruise: Uva livorem ducit ab uvā, a taint, Iu.—Fig., envy, spite, malice, ill-will: summotum patriā proscindere, Livor, Desine, O.: cupidus, Pr.: obtrectatio et livor, Ta.—Person., O.
    * * *
    bluish discoloration (produced by bruising, etc); envy, spite

    Latin-English dictionary > līvor

  • 7 maculō

        maculō āvī, ātus, āre    [macula], to spot, stain, defile, pollute: terram tabo, V.: sanguine rupem, O.: solum sanguine, Ct.—Fig., to defile, dishonor: rem p.: parricidio partūs suos, L.: nemora stupro: tuum crimine nomen, V.
    * * *
    maculare, maculavi, maculatus V
    spot; pollute; dishonor, taint

    Latin-English dictionary > maculō

  • 8 vitiō

        vitiō āvī, ātus, āre    [vitium], to make faulty, injure, spoil, mar, taint, corrupt, infect, vitiate, defile: lues vitiaverat auras, O.: amnem salibus, O.: facies longis vitiabitur annis, O.: vina, H.: virginem, to violate, T.—Fig., to corrupt, falsify, nullify, void: comitiorum significationes sunt vitiatae, falsified: senatūs consulta arbitrio consulum vitiabantur, L.: censum impedire diebus vitiandis, i. e. by declaring void the appointment of a day: Pectora limo malorum, O.
    * * *
    vitiare, vitiavi, vitiatus V
    make faulty, spoil, damage; vitiate

    Latin-English dictionary > vitiō

  • 9 coinquino

    coinquinare, coinquinavi, coinquinatus V TRANS
    befoul/pollute/defile wholly (immorality); contaminate/taint/infect (w/disease)

    Latin-English dictionary > coinquino

  • 10 coninquino

    coninquinare, coninquinavi, coninquinatus V TRANS
    befoul/pollute/defile wholly (immorality); contaminate/taint/infect (w/disease)

    Latin-English dictionary > coninquino

  • 11 conquino

    conquinare, conquinavi, conquinatus V TRANS
    befoul/pollute/defile wholly (immorality); contaminate/taint/infect (w/disease)

    Latin-English dictionary > conquino

  • 12 conrumpo

    conrumpere, conrupi, conruptus V TRANS
    spoil/rot; taint/contaminate; damage/ruin, undo; destroy/deface; digest; infect; pervert, corrupt, deprave; bribe, suborn; seduce, tempt, beguile; falsify

    Latin-English dictionary > conrumpo

  • 13 coquino

    I
    coquinare, coquinavi, coquinatus V TRANS
    befoul/pollute/defile wholly; (coinquino); contaminate/taint/infect (w/disease)
    II
    coquinare, coquinavi, coquinatus V TRANS
    cook, prepare food

    Latin-English dictionary > coquino

  • 14 corrumpo

    corrumpere, corrupi, corruptus V TRANS
    spoil/rot; taint/contaminate; damage/ruin, undo; destroy/deface; digest; infect; pervert, corrupt, deprave; bribe, suborn; seduce, tempt, beguile; falsify

    Latin-English dictionary > corrumpo

  • 15 inficio

    , infeci, infectum
    I.
    to poison, taint, corrupt.
    II.
    to tinge, dye, stain, imbue.

    Latin-English dictionary of medieval > inficio

  • 16 coinquinatus

    cŏ-inquĭno (or contr. cōnquĭno, cf. Lachm. ad Lucr. 2, p. 135), āvi, ātum, 1, v. a., to defile all over, to pollute wholly, to contaminate.
    I.
    Prop. (rare;

    not in Cic.): stercore conquinatae,

    Col. 8, 5, 19; 8, 7, 2. —
    II.
    Trop.
    * A.
    Of infectious disease, to infect, taint:

    totam progeniem,

    Col. 7, 5, 6.—More freq.,
    B.
    Of vices: matres coinquinari regias, Att. ap. Cic. N. D. 3, 27, 68:

    se crimine stupri,

    Val. Max. 6, 1, 6:

    se maximo scelere,

    id. 9, 7:

    cor vitiis,

    Prud. Cath. 6, 53:

    famam alicujus,

    Arn. 4, 151.— Hence, cŏinquĭnātus, a, um, P. a., polluted, contaminated:

    quid esse his potest coinquinatius?

    Arn. 7, p. 222.

    Lewis & Short latin dictionary > coinquinatus

  • 17 coinquino

    cŏ-inquĭno (or contr. cōnquĭno, cf. Lachm. ad Lucr. 2, p. 135), āvi, ātum, 1, v. a., to defile all over, to pollute wholly, to contaminate.
    I.
    Prop. (rare;

    not in Cic.): stercore conquinatae,

    Col. 8, 5, 19; 8, 7, 2. —
    II.
    Trop.
    * A.
    Of infectious disease, to infect, taint:

    totam progeniem,

    Col. 7, 5, 6.—More freq.,
    B.
    Of vices: matres coinquinari regias, Att. ap. Cic. N. D. 3, 27, 68:

    se crimine stupri,

    Val. Max. 6, 1, 6:

    se maximo scelere,

    id. 9, 7:

    cor vitiis,

    Prud. Cath. 6, 53:

    famam alicujus,

    Arn. 4, 151.— Hence, cŏinquĭnātus, a, um, P. a., polluted, contaminated:

    quid esse his potest coinquinatius?

    Arn. 7, p. 222.

    Lewis & Short latin dictionary > coinquino

  • 18 conquino

    cŏ-inquĭno (or contr. cōnquĭno, cf. Lachm. ad Lucr. 2, p. 135), āvi, ātum, 1, v. a., to defile all over, to pollute wholly, to contaminate.
    I.
    Prop. (rare;

    not in Cic.): stercore conquinatae,

    Col. 8, 5, 19; 8, 7, 2. —
    II.
    Trop.
    * A.
    Of infectious disease, to infect, taint:

    totam progeniem,

    Col. 7, 5, 6.—More freq.,
    B.
    Of vices: matres coinquinari regias, Att. ap. Cic. N. D. 3, 27, 68:

    se crimine stupri,

    Val. Max. 6, 1, 6:

    se maximo scelere,

    id. 9, 7:

    cor vitiis,

    Prud. Cath. 6, 53:

    famam alicujus,

    Arn. 4, 151.— Hence, cŏinquĭnātus, a, um, P. a., polluted, contaminated:

    quid esse his potest coinquinatius?

    Arn. 7, p. 222.

    Lewis & Short latin dictionary > conquino

  • 19 imbuo

    imbŭo ( inb-), ŭi, ūtum, 3, v. a. [in- and root biv-; cf. bibo, and Gr. pinô], to wet, moisten, dip, tinge, touch, etc. (class.; cf.: inficio, infusco).
    I.
    Lit.:

    liquoribus lanam,

    Col. 9, 14, 15: tapetes, quos concha purpura imbuens venenavit, Cn. Matius ap. Gell. 20, 9, 3:

    cados amurca,

    Plin. 15, 8, 8, § 33:

    guttura lacte,

    Ov. Ib. 131:

    imbuti sanguine gladii legionum vel madefacti potius,

    wet, or rather dripping with blood, Cic. Phil. 14, 3, 6:

    sanguis novus imbuit arma,

    Verg. A. 7, 554:

    sanguine manus,

    Vell. 2, 20, 1:

    vestis imbuta sanguine,

    Ov. M. 9, 153:

    munus tabo imbutum,

    Hor. Epod. 5, 65:

    tela imbuta veneno,

    Ov. Tr. 4, 1, 77:

    oscula, quae Venus Quinta parte sui nectaris imbuit,

    Hor. C. 1, 13, 16:

    odore imbuta Testa,

    id. Ep. 1, 2, 69.—With Gr. acc.:

    alium quae sunt inbuta colorem,

    Lucr. 2, 734 Munro.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to fill, tinge, stain, taint, infect, imbue, imbrue with any thing (esp. freq. in part. perf.): morte manus, Att. ap. Non. 521, 8; cf.:

    gladium scelere,

    Cic. Phil. 5, 7, 20:

    talibus promissis aures militum,

    Curt. 4, 10, 17:

    militum sanguine manus,

    id. 3, 8, 5.—
    (β).
    In part. perf.:

    aliqua humanitate imbuti,

    Varr. R. R. 1, 17, 4; cf.:

    religione imbuti,

    Cic. Div. 1, 42, 93:

    imbutus admiratione,

    Liv. 21, 39, 7:

    legiones favore Othonis,

    Tac. H. 2, 85:

    miles longo Caesarum sacramento,

    id. ib. 1, 5:

    imbuti et infecti Romanis delenimentis,

    Liv. 40, 11, 3:

    imbutus alicujus consiliis,

    id. 42, 26, 8:

    hac ille crudelitate imbutus,

    Cic. Phil. 3, 3, 4:

    superstitione,

    id. Fin. 1, 18, 60:

    sociale bellum macula sceleris imbutum,

    id. Font. 14, 31:

    colonorum caede imbutis armis,

    Liv. 4, 31, 7:

    imbutae caede manus,

    Ov. A. A. 2, 714:

    imbutae praeda manus,

    Tac. A. 1, 36.—
    B.
    In partic.
    1.
    To inspire or impress early, to accustom, inure, initiate, instruct, imbue:

    his ego de artibus gratiam facio, ne colas, ne inbuas eis tuom ingenium,

    Plaut. Trin. 2, 2, 17:

    quibus ille studiis ab ineunte aetate se imbuerat,

    Cic. Deiot. 10, 28; cf.:

    animum tenerum opinionibus,

    id. Att. 14, 13, B, 4:

    variis erroribus,

    id. Tusc. 3, 1, 2:

    adulescentuli castrensibus stipendiis imbuebantur,

    Plin. Ep. 8, 14, 5:

    liberaliter educatos servilibus vitiis imbuisse,

    Liv. 26, 2, 11:

    nemo est tam immanis, cujus mentem non imbuerit deorum opinio,

    Cic. Tusc. 1, 13, 30; cf.:

    ea pietate omnium pectora imbuerat, ut, etc.,

    Liv. 1, 21, 1:

    inter novitatem successoris, quae noscendis prius quam agendis rebus inbuenda sit,

    id. 41, 15, 8:

    imbuendis sociis ad officia legum,

    Tac. A. 12, 32:

    nec quicquam prius imbuuntur quam contemnere deos,

    id. H. 5, 5:

    qui honestis sermonibus aures imperatoris imbuant,

    id. ib. 4, 7; id. Or. 29; 31:

    optume cum domito juvencus imbuitur,

    is trained to labor, Plin. 8, 45, 70, § 180.—
    2.
    To do any thing for the first time, explore, essay, set the example ( poet.):

    illa rudem cursu prima imbuit Amphitriten,

    was the first to navigate, Cat. 64, 11:

    terras vomere,

    to plough first, Ov. Tr. 3, 11, 52; Val. Fl. 1, 69:

    phialam nectare,

    to fill first, Mart. 8, 51, 17: bellum sanguine, to initiate, i. e. to begin, Verg. A. 7, 542; cf. ib. 554:

    juvenem primo Hymenaeo (conjux),

    Sil. 3, 65:

    imbuis exemplum primae tu, Romule, palmae,

    begin, set the example, Prop. 4 (5), 10, 5:

    opus,

    Ov. A. A. 1, 654.—
    3.
    Esp. in part. perf., somewhat instructed, imbued, initiated, trained:

    nos ita a majoribus instituti atque imbuti sumus, ut. etc.,

    Cic. Phil. 10, 10, 20; cf.:

    et doctrina liberaliter institutus et aliquo jam imbutus usu,

    id. de Or. 2, 39, 162:

    parentum praeceptis imbuti,

    id. Off. 1, 32, 118: imbutus rudimentis militiae, Vell. 2, 129, 2; cf.:

    imbutum jam a juventa certaminibus plebeiis,

    Liv. 5, 2, 13:

    cognitiones verborum, quibus imbuti sumus,

    Cic. Fin. 2, 5, 16:

    dialecticis imbutus,

    id. Tusc. 1, 7, 14; cf.:

    litteris saltem leviter imbutus,

    Quint. 1, 2, 16:

    quasi non perfectum litteris sed imbutum,

    Suet. Gramm. 4:

    (verna) Litterulis Graecis imbutus,

    Hor. Ep. 2, 2, 7:

    ad quam (legem) non docti, sed facti, non instituti, sed imbuti sumus,

    Cic. Mil. 4, 10;

    so opp. instructus: elementis studiorum etsi non instructus, at certe imbutus,

    Tac. Or. 19.— Poet.:

    aurea pavonum ridenti imbuta lepore saecla,

    endued, Lucr. 2, 502 Munro (dub.; v. Lachm. Lucr. 2, p. 102).

    Lewis & Short latin dictionary > imbuo

  • 20 inbuo

    imbŭo ( inb-), ŭi, ūtum, 3, v. a. [in- and root biv-; cf. bibo, and Gr. pinô], to wet, moisten, dip, tinge, touch, etc. (class.; cf.: inficio, infusco).
    I.
    Lit.:

    liquoribus lanam,

    Col. 9, 14, 15: tapetes, quos concha purpura imbuens venenavit, Cn. Matius ap. Gell. 20, 9, 3:

    cados amurca,

    Plin. 15, 8, 8, § 33:

    guttura lacte,

    Ov. Ib. 131:

    imbuti sanguine gladii legionum vel madefacti potius,

    wet, or rather dripping with blood, Cic. Phil. 14, 3, 6:

    sanguis novus imbuit arma,

    Verg. A. 7, 554:

    sanguine manus,

    Vell. 2, 20, 1:

    vestis imbuta sanguine,

    Ov. M. 9, 153:

    munus tabo imbutum,

    Hor. Epod. 5, 65:

    tela imbuta veneno,

    Ov. Tr. 4, 1, 77:

    oscula, quae Venus Quinta parte sui nectaris imbuit,

    Hor. C. 1, 13, 16:

    odore imbuta Testa,

    id. Ep. 1, 2, 69.—With Gr. acc.:

    alium quae sunt inbuta colorem,

    Lucr. 2, 734 Munro.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to fill, tinge, stain, taint, infect, imbue, imbrue with any thing (esp. freq. in part. perf.): morte manus, Att. ap. Non. 521, 8; cf.:

    gladium scelere,

    Cic. Phil. 5, 7, 20:

    talibus promissis aures militum,

    Curt. 4, 10, 17:

    militum sanguine manus,

    id. 3, 8, 5.—
    (β).
    In part. perf.:

    aliqua humanitate imbuti,

    Varr. R. R. 1, 17, 4; cf.:

    religione imbuti,

    Cic. Div. 1, 42, 93:

    imbutus admiratione,

    Liv. 21, 39, 7:

    legiones favore Othonis,

    Tac. H. 2, 85:

    miles longo Caesarum sacramento,

    id. ib. 1, 5:

    imbuti et infecti Romanis delenimentis,

    Liv. 40, 11, 3:

    imbutus alicujus consiliis,

    id. 42, 26, 8:

    hac ille crudelitate imbutus,

    Cic. Phil. 3, 3, 4:

    superstitione,

    id. Fin. 1, 18, 60:

    sociale bellum macula sceleris imbutum,

    id. Font. 14, 31:

    colonorum caede imbutis armis,

    Liv. 4, 31, 7:

    imbutae caede manus,

    Ov. A. A. 2, 714:

    imbutae praeda manus,

    Tac. A. 1, 36.—
    B.
    In partic.
    1.
    To inspire or impress early, to accustom, inure, initiate, instruct, imbue:

    his ego de artibus gratiam facio, ne colas, ne inbuas eis tuom ingenium,

    Plaut. Trin. 2, 2, 17:

    quibus ille studiis ab ineunte aetate se imbuerat,

    Cic. Deiot. 10, 28; cf.:

    animum tenerum opinionibus,

    id. Att. 14, 13, B, 4:

    variis erroribus,

    id. Tusc. 3, 1, 2:

    adulescentuli castrensibus stipendiis imbuebantur,

    Plin. Ep. 8, 14, 5:

    liberaliter educatos servilibus vitiis imbuisse,

    Liv. 26, 2, 11:

    nemo est tam immanis, cujus mentem non imbuerit deorum opinio,

    Cic. Tusc. 1, 13, 30; cf.:

    ea pietate omnium pectora imbuerat, ut, etc.,

    Liv. 1, 21, 1:

    inter novitatem successoris, quae noscendis prius quam agendis rebus inbuenda sit,

    id. 41, 15, 8:

    imbuendis sociis ad officia legum,

    Tac. A. 12, 32:

    nec quicquam prius imbuuntur quam contemnere deos,

    id. H. 5, 5:

    qui honestis sermonibus aures imperatoris imbuant,

    id. ib. 4, 7; id. Or. 29; 31:

    optume cum domito juvencus imbuitur,

    is trained to labor, Plin. 8, 45, 70, § 180.—
    2.
    To do any thing for the first time, explore, essay, set the example ( poet.):

    illa rudem cursu prima imbuit Amphitriten,

    was the first to navigate, Cat. 64, 11:

    terras vomere,

    to plough first, Ov. Tr. 3, 11, 52; Val. Fl. 1, 69:

    phialam nectare,

    to fill first, Mart. 8, 51, 17: bellum sanguine, to initiate, i. e. to begin, Verg. A. 7, 542; cf. ib. 554:

    juvenem primo Hymenaeo (conjux),

    Sil. 3, 65:

    imbuis exemplum primae tu, Romule, palmae,

    begin, set the example, Prop. 4 (5), 10, 5:

    opus,

    Ov. A. A. 1, 654.—
    3.
    Esp. in part. perf., somewhat instructed, imbued, initiated, trained:

    nos ita a majoribus instituti atque imbuti sumus, ut. etc.,

    Cic. Phil. 10, 10, 20; cf.:

    et doctrina liberaliter institutus et aliquo jam imbutus usu,

    id. de Or. 2, 39, 162:

    parentum praeceptis imbuti,

    id. Off. 1, 32, 118: imbutus rudimentis militiae, Vell. 2, 129, 2; cf.:

    imbutum jam a juventa certaminibus plebeiis,

    Liv. 5, 2, 13:

    cognitiones verborum, quibus imbuti sumus,

    Cic. Fin. 2, 5, 16:

    dialecticis imbutus,

    id. Tusc. 1, 7, 14; cf.:

    litteris saltem leviter imbutus,

    Quint. 1, 2, 16:

    quasi non perfectum litteris sed imbutum,

    Suet. Gramm. 4:

    (verna) Litterulis Graecis imbutus,

    Hor. Ep. 2, 2, 7:

    ad quam (legem) non docti, sed facti, non instituti, sed imbuti sumus,

    Cic. Mil. 4, 10;

    so opp. instructus: elementis studiorum etsi non instructus, at certe imbutus,

    Tac. Or. 19.— Poet.:

    aurea pavonum ridenti imbuta lepore saecla,

    endued, Lucr. 2, 502 Munro (dub.; v. Lachm. Lucr. 2, p. 102).

    Lewis & Short latin dictionary > inbuo

См. также в других словарях:

  • Taint checking — is a feature in some computer programming languages, such as Perl and Ruby, designed to increase security by preventing malicious users from executing commands on a host computer. Taint checks highlight specific security risks primarily… …   Wikipedia

  • taint´less — taint «taynt», noun, verb. –n. 1. a trace of any harmful or undesirable quality, often a) a condition of contamination, infection, or decay. b) a trace of discredit, dishonor, or disgrace; slur: »a taint of bribery. No taint of dishonor ever… …   Useful english dictionary

  • Taint — may refer to: *Spoilage or contamination *Cork taint, as in wine *Taint checking, a feature in some programming languages *US English slang for the perineum *Taint (band), a sludge metal band from the UK *Taint (legal), in reference to evidence… …   Wikipedia

  • taint — / tānt/ vt: to damage or destroy the validity of evidence taint ed by an illegal search taint n Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996 …   Law dictionary

  • Taint — Taint, v. t. [F. teint, p. p. of teindre to dye, tinge, fr. L. tingere, tinctum. See {Tinge}, and cf. {Tint}.] 1. To imbue or impregnate with something extraneous, especially with something odious, noxious, or poisonous; hence, to corrupt; to… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Taint (legal) — Taint is a term used in the legal field with reference to evidence that has been tainted or ruined in some manner. The most common of such usage is with reference to evidence, testimony, identification by witnesses, or confessions that have been… …   Wikipedia

  • taint´ed|ness — taint|ed «TAYN tihd», adjective. 1. affected with any taint; stained, tinged, contaminated, infected, corrupted, or depraved: »The death toll from tainted liquor in Spain rose to 22…and officials feared that it would go higher (New York Times). 2 …   Useful english dictionary

  • taint´ed|ly — taint|ed «TAYN tihd», adjective. 1. affected with any taint; stained, tinged, contaminated, infected, corrupted, or depraved: »The death toll from tainted liquor in Spain rose to 22…and officials feared that it would go higher (New York Times). 2 …   Useful english dictionary

  • taint|ed — «TAYN tihd», adjective. 1. affected with any taint; stained, tinged, contaminated, infected, corrupted, or depraved: »The death toll from tainted liquor in Spain rose to 22…and officials feared that it would go higher (New York Times). 2. Archaic …   Useful english dictionary

  • Taint — Taint, v. t. 1. To injure, as a lance, without breaking it; also, to break, as a lance, but usually in an unknightly or unscientific manner. [Obs.] [1913 Webster] Do not fear; I have A staff to taint, and bravely. Massinger. [1913 Webster] 2. To… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Taint — Taint, n. [Cf. F. atteinte a blow, bit, stroke. See {Attaint}.] 1. A thrust with a lance, which fails of its intended effect. [Obs.] [1913 Webster] This taint he followed with his sword drawn from a silver sheath. Chapman. [1913 Webster] 2. An… …   The Collaborative International Dictionary of English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»